Istnieją momenty symboliczne i dzieła emblematyczne.
Do pierwszych należy Boże Narodzenie.
Do drugich Oratorium Bożonarodzeniowe.

Istnieją też symboliczne postaci. Jak Jan Sebastian Bach i Andrew Parrott, najsłynniejszy rekonstruktor dzieł lipskiego kantora, przywracający im ich przejrzyste brzmienie i pierwotną siłę.
Połączenie tych wszystkich elementów proponuje Capella Cracoviensis. Oratorium Bożonarodzeniowe (Weihnachtsoratorium, BWV 248) Jana Sebastiana Bacha pod dyrekcją Andrew Parrotta (cz. I - III) i Matteo Messoriego (cz. IV - VI) w ciągu dwóch adwentowych koncertów, związanych ze zbliżającymi się Świętami Bożego Narodzenia. Znaczenie tej syntezy to znaczenie tradycji.

Weihnachtsoratorium zostało skomponowane na Boże Narodzenie 1734 r. w Lipsku. Bach prezentował całość przez trzy kolejne dni Świąt. Dzieło złożone jest z sześciu części, do których muzykę kompozytor zaczerpnął z kilku swych kantat świeckich. Kantaty te powstawały na konkretne okazje, po których nie miały szansy na ponowne wykonanie, Bach "ratował" więc w ten sposób stworzoną do nich muzykę - a była to muzyka nawet jak na Bacha wyjątkowa, pełna splendoru i dynamicznego blasku (by wspomnieć choćby początkowy chór "Jauchzet, frohlocket", pochodzący z kantaty "Toenet ihr Pauken"). Muzyka odpowiadająca doskonale radosnej i podniosłej okazji, jaką są Święta Bożego Narodzenia. Podejmując ten rzadko - ze względu na trudności obsadowe i wykonawcze - wykonywany utwór, Capella Cracoviensis pragnie ustanowić właściwą dla Bożego Narodzenia tradycję.

Zapraszamy - www.capellacracoviensis.pl