Upalne to było lato, dziwne lato 1953 roku, kiedy dwudziestoletnia Sylvia Plath odbywała miesięczny staż w nowojorskiej redakcji magazynu “Mademoiselle”. Niedługo po powrocie przeszła poważny epizod depresyjny i podjęła próbę samobójczą. Szukając inspiracji w materiale literackim i biograficznym, stawiamy pytanie, co wydarzyło się tego lata, kim dzisiaj mogłaby być Esther Greenwood, alter ego Sylvii z autobiograficznej powieści Szklany klosz i czy doświadczenia bohaterki mogą pozostawać aktualne dla współczesnego pokolenia młodych kobiet? Kim byłaby Esther/Sylvia, w dobie nowych mediów, kapitalizmu konsumpcyjnego i Instagrama? W czasach, w których depresja stała się atrakcyjnych produktem, który można zaserwować odbiorcom w różowym swetrze z angory. Bo łzy są sexy. Depresja jest sexy. Ale tylko po retuszu może się dobrze sprzedać.

--------------------------

SYLVIA:
Wiersze Teda budzą podziw na spotkaniach autorskich
Moje wiersze nie budzą podziwu na spotkaniach autorskich
Ja nie mam spotkań autorskich
Ja mam swoje samobójstwo
Więc zapraszam
Autorka na tamten świat
Wyprawi się dziś spektakularnie
Kupili Państwo bilety?

---------------------------

Tekst i reżyseria: Adrianna Alksnin
Scenografia i kostiumy: Natalia Paczkowska
Obsada: Kamila Janik, Karolina Kuklińska, Katarzyna Nejman, Sandra Rusin, Alina Szczegielniak
Konsultacja choreograficzna: Barbara Bujakowska
Opieka pedagogiczna: dr Iga Gańczarczyk

Premiera: 24 maja (piątek), g. 19:00
Kolejny pokaz: 27 maja (poniedziałek), g. 19:00
SCENA 210
ul. Straszewskiego 21-22, AST Kraków