O traktowaniu dzieł sztuki jako partytur graficznych (i vice versa) oraz o poszukiwaniu relacji pomiędzy obrazem i dźwiękiem powiedziano już wiele dlatego poniższy link, lepiej niż jakikolwiek tekst, wytłumaczy już w pierwszych sekundach, dlaczego interwencje przestrzenne z „błękitną linią” Edwarda Krasińskiego można traktować jako pozbawione instrukcji wykonawczych, zachęcające do swobodnej improwizacji grafiki muzyczne.

http://www.youtube.com/watch?v=IgBQMDWxr_E&t=8m59s

Co wiemy o błękitnej taśmie?

Wiemy, że „[…] Krasiński zaczął oznaczać przestrzeń ciągłą linią przylepiając na wysokości 130 cm niebieską taśmę (blue scotch), która stała się znakiem rozpoznawczym jego sztuki […].”
Wiemy także na pewno, że „[…] jest to scotch blue, szerokość 19 mm, długość niewiadoma […].”
Wiadomo również, że na różnych zdjęciach niebieska taśma posiada inne parametry w przestrzeni kolorystycznej RGB i CMYK.

Czy zgromadzone fakty układają się w logiczną całość? Czy dokumentacje interwencji przestrzennych potraktowane jak partytury dźwiękowe zagrają piękną melodię? Czy na ulicy Floriańskiej uda się otworzyć mityczny portal? Czy do lokalu wstąpi piesek?

Odpowiedź na te i inne pytania odnaleźć można będzie podczas seansu z falą sinusoidalną o nieprzypadkowej częstotliwości 2470 Hz (ale nie tylko!), który odbędzie się 30 stycznia podczas kolejnej odsłony cyklu „Osobliwy Poniedziałek.”

Będzie trochę strasznie ale i trochę śmiesznie.


--------------------------------
Baza, Floriańska 15
30.01.2016, godz. 20.00
Bilety: 15 zł
--------------------------------


Micromelancolié

Micromelancolié swojej twórczości wykorzystuje dźwięk znaleziony, zjawisko sprzężenia zwrotnego, mikrosample oraz nagrania terenowe budując z ich pomocą mapy oraz pocztówki dźwiękowe sprzyjające zadumie nad pamięcią dźwiękową oraz zacieraniem się wspomnień.

Micromelancolié współpracował z artystami takimi jak: Anastazja Viekszyna, Antonina Nowacka, Dobrosława Nowak, Günter Schlienz, Jan Pieniążek, Jean-Sébastien Truchy, Jerzy Mazzoll, Krzysztof Topolski, Kuba Ziołek, Martin Dumais, Mateusz Wysocki, Mia Zabelka, Michael Bjella, Mimmo Napolitano, Paweł Kulczyński, Philippe Petit, Sindre Bjerga czy Wojciech Kucharczyk.

Muzyka Micromelancolié znajduje się w katalogach takich wytwórni jak: A Giant Fern, Already Dead Tapes, au.diom.at, Aurora Borealis Recordings, BDTA, Black Horizons, Chemical Tapes, Crónica, Instruments of Discipline, Metaphysical Circuits, Monotype Rec., Quasi Pop, Patient Sounds (Intl.), Requiem Records, Sangoplasmo, SEAGRAVE, SicSic, Speaker Footage, Where To Now?, Wounded Knife czy Zoharum.

Micromelancolié współpracował z instytucjami takimi jak m.in.: Biuro Dźwięku Katowice, CKiS Wieża Ciśnień, CSW Łaźnia, CSW Zamek Ujazdowski, CSW Znaki Czasu, Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie, Galeria Szara, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach, Klanghaus, Krakowskie Biuro Festiwalowe, Museum of Modern Arts Minsk, Muzeum Narodowe w Warszawie, WRO Art Center.