Wystawa fotograficzna „Ławra Kijowsko-Peczerska – święte miejsce Ukrainy” została przedłużona do 30 września 2015 r. Można ją zwiedzać w ekspozycji Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka na III poziomie kopalni soli codziennie w ramach biletu do kopalni lub w zorganizowanych grupach 19 września (sobota) o godz. 14.00 i 16.00 i 27 września (niedziela) o godz. 13.00.
Rezerwacja przez formularz zgłoszeniowy na stronie www.muzeum.wieliczka.pl , który będzie dostępny od 14 września (poniedziałek) od godz. 8.00. Koszt zwiedzania 9 zł.

Ławra Kijowsko-Peczerska to największy i najważniejszy klasztor prawosławny na Ukrainie (zajmuje powierzchnię 27 ha). Od 1990 r. znajduje się na Liście UNESCO. Powstał w 1051 roku wkrótce po przyjęciu przez kraj chrztu. Nazwa monastyru wywodzi się od wyrazu „peczera” (pol. „pieczara”), gdyż tutejsza wspólnota zakonna, której przewodzili założyciele święci Antoni i Teodozy mieszkała w wydrążonych przez siebie celach. W XI w. Św. Teodozy zdecydował o przeniesieniu monastyru na sąsiednie wzgórze, na zboczach którego wzniesiono Sobór Zaśnięcia Bogurodzicy oraz wielkie założenia klasztorne. Z czasem dwa podziemne kompleksy monastyczne stały się miejscem pochówku i kultu świętych peczerskich, (spoczywa ich tu ok. 120).
Na unikatowy zespół architektoniczny Ławry składają się budowle powstałe od XI do XX wieku. Z czasem wykształcił się podział na Ławrę Dolną z pieczarami – obecnie miejsce kultu oraz Ławrę Górną – obecnie pełniącą funkcję Muzeum, nad którym pieczę sprawuje Narodowy Kijowsko-Peczerski Rezerwat Historyczno-Kulturowy. Jego zbiory liczą ponad 70 tysięcy eksponatów, w tym unikatowe przedmioty z okresu XI-XVIII w. związane z wielkimi postaciami historycznymi.

Ławra Kijowsko-Peczerska jest kolebkę ukraińskiej sztuki i literatury. Pierwsze namalowane w tym miejscu ikony stały się wzorcem dla pokoleń ikonopisarzy, podobnie jak Sobór Zaśnięcia Bogurodzicy, który nadał ton budownictwu sakralnemu na ziemiach Słowian Wschodnich. W tym miejscu spisano pierwsze kroniki, kładąc podwaliny pod narodową historiografię. Powstał tu również pierwszy szpital, tu założono pierwszą wyższą uczelnię - Akademię Kijowsko-Mohylańską. Stąd mnisi szerzyli działalność misjonarską na kraje północne i wschodnie. Poprzez wieki do monastyru ściągali najzdolniejsi pisarze, historycy i filozofowie, czyniąc z Ławry centrum prawosławia. Założona w XVII w. drukarnia była najsłynniejszą i najbardziej płodną drukarnią w świecie prawosławnym.

Jakie podobieństwa występują pomiędzy wielicką kopalnią i Ławrą Kijowsko-Peczerską?
Obydwa obiekty znajdują się na liście UNESCO: Kopalnia od 1978 r. a Ławra od 1990 r. Obydwa obiekty posiadają podziemne korytarze – w przypadku kopalni jest to oczywiste natomiast zaskakuje w przypadku klasztoru. Długość korytarzy wynosi tu w sumie ponad 500 m. W jednym i drugim zabytku znajdują się liczne obiekty o charakterze sakralnym. W Ławrze nie dziwi duża ilość cerkwi, ale w kopalni zaskakuje wiadomość o ok. 40 miejscach sakralnych.

Wystawa „Ławra Kijowsko-Peczerska – święte miejsce Ukrainy” została udostępniona przez Narodowy Kijowsko-Peczerski Rezerwat Historyczno-Kulturowy. Można ją zwiedzać do 30 września 2015 r. w ekspozycji Muzeum na III poziomie kopalni soli.


Patronat medialny: TVP Kraków