"Droga do ósmego kwadratu"
Jeli umiesz dodawać i dzielić i odkryjesz sposób przechodzenia przez zamknięte drzwi, znajdziesz się w wiecie, w którym czas biegnie do tyłu, a ty musisz biec tak szybko, jak tylko potrafisz, aby zostać w tym samym miejscu.
Rozgrywa się tu jaka gra, wielka jak wiat. Jeli pozwolš ci do niej dołšczyć, możesz zostać pionkiem. A jeli będziesz stosował się do Reguł Prowadzenia Walki bardzo szybko przesuniesz się na trzecie pole najlepiej pocišgiem trafisz na pište (to przeważnie woda). Szóste należy do Humpty Dumptyego. Siódme pole jest całe poronięte lasem, ale jeden z rycerzy wskaże ci drogę. Mylisz, że uda ci się spotkać jednego? Nie uda ci się w żadnym razie, chyba że ruszysz w przeciwnym kierunku...
Ale jak już zostaniesz hetmanem, nauczysz się dawać sobie ze wszystkim radę.
Z recenzji:
"Czy niłe kiedy, że jeste malutkim pionkiem na wielkiej szachownicy? Przed tobš niezliczone możliwoci do wykorzystania, setki strategii i mnogoć ruchów, które możesz wykonać, zmierzajšc na drugš stronę pola gry. Uważaj jednak, skutki twoich posunięć sš nieodwracalne. Jeli raz pucisz machinę w ruch - już jej nie zatrzymasz.
Wiesław Hołdys, reżyser o wyobrani niepospolitej i fascynujšcej, tym razem postanowił zabrać widzów w magiczny wiat snu, którego przestrzeń wyznaczajš czarno-białe kwadraty. Przewodnikiem, wręcz protagonistš szachowego chóru, a zarazem intruzem w uporzšdkowanym wiecie pionków jest Alicja. Jan. Alicja. Tak, ta (ten) z Krainy Czarów. Tu: pod postaciš eleganckiego czterdziestolatka z parasolkš w ręku oraz czerwonš chusteczkš w butonierce. Chciałoby się powiedzieć: "Good Morning, sir John"."
Katarzyna Borys
Internetowy Magazyn Teatralny Teatralia
Scenariusz, produkcja i reżyseria:
Wiesław Hołdys
Współpraca: Glen Cullen
Aktorzy: Anna Lenczewska, Jan Mancewicz, Karol Piotr Zapała , Robert Żurek
Muzycy: Gertruda Szymańska i Michał Braszak (kompozycje)
Kostiumy: Elżbieta Rokita
Przedmioty: Magdalena Siejko
Technika: Tadeusz Przybylski
Współpraca organizacyjna: Maria miłek
W spektaklu wykorzystano motywy "Through the Looking-Glass" Lewisa Carrolla oraz fragment "Modest Proposal" Jonathana Swifta
więcej informacji i recenzje: www.mumerus.net
|